Wersje językowe
Bloczki z betonu komórkowego są obecnie jednym z najchętniej wykorzystywanych materiałów budowlanych. Jego zalety są doceniane zarówno przy budowie budynków mieszkalnych, jak i komercyjnych, a także obiektów użyteczności publicznej. Mało kto jednak wie, że narodził się w chłodnej Szwecji, gdzie jest produkowany na skalę przemysłową już od blisko stu lat. Jak zatem bloczki Ytong zyskały popularność?
Beton i bloczek komórkowy - pomysł ze Skandynawii
Już pod koniec XIX wieku naukowcy i konstruktorzy starali się wyprodukować nowy, łatwy w obróbce materiał budowlany na bazie piasku i wapna. Efekty były różne, udało się uzyskać między innymi materiały utwardzane parą wodną. Przełom nastąpił w Szwecji po I wojnie światowej. Motorem napędowym prac były problemy tego skandynawskiego kraju związane z pozyskiwaniem energii. Z tego powodu Szwedzi skupili się na termicznych właściwościach surowców budowlanych.
Ostateczną metodę produkcji materiału, który nazywamy obecnie betonem komórkowym, opracował w 1924 roku Axel Ericsson. Już pięć lat później ruszyła produkcja bloczków komórkowych na skalę przemysłową. Nowa technologia z czasem dotarła do Niemiec, a po II wojnie światowej również do Polski. Produkcję betonu komórkowego konsekwentnie udoskonalono, między innymi wyposażając bloczki w uchwyty montażowe, które znacznie pomagają w czasie wznoszenia budynków.
Produkcja betonu komórkowego
Podstawowe surowce wykorzystywane przy wytwarzaniu bloczków komórkowych Ytong od lat pozostają te same. Beton komórkowy powstaje na bazie piasku kwarcowego, wody i wapna. Dodatkowe substancje to cement i anhydryt. Najbardziej charakterystyczną cechą betonu komórkowego pozostają oczywiście komórki, czyli liczne mikroskopijne pory, które wypełniają bloczki i sprawiają, że jest on lżejszy niż większość konkurencyjnych materiałów budowlanych. Jak powstają? Bloczki Ytong są produkowane z użyciem specjalnej pasty aluminiowej, która wchodząc w reakcję z wodorotlenkiem wapniowym spulchnia masę i umożliwia powstanie milionów małych porów.
Bloczki z betonu komórkowego i ich zalety
Popularność, jaką zyskały bloczki z betonu komórkowego, to efekt połączenia kilku zalet tego materiału budowlanego. Oprócz wspomnianej wyżej stosunkowo niewielkiej wagi, należy do nich przede wszystkim wysoka izolacyjność termiczna. Dzieje się tak dlatego, że dużą część objętości betonu komórkowego stanowią komórki z powietrzem, które są bardzo dobrym izolatorem. Stosowanie betonu komórkowego ogranicza również ryzyko powstania mostków termicznych w narożnikach budynku - a to właśnie nimi z wnętrz ucieka sporo ciepła. Warto wspomnieć, że ściany z betonu komórkowego będą “oddychać”, ponieważ przepuszczają parę wodną.
Bloczki Ytong cechuje także odporność na mróz i ogień. Są wdzięcznym materiałem budowlanym również dlatego, że łatwo się je obrabia. Można je przecinać zwykłymi narzędziami. Murowanie ułatwia także dokładnie określony wymiar bloczków, dzięki czemu niemal idealnie do siebie pasują. Przy tych zaletach beton komórkowy nie traci jednej z najbardziej istotnych cech materiałów budowlanych, czyli wysokiej trwałości i wytrzymałości na ściskanie. Wbrew potocznej opinii, bloczki komórkowe - zwłaszcza Ytong - charakteryzują się również niską chłonnością wody. Dowiodły tego badania przeprowadzone po powodzi, która w 1997 roku wyrządziła szkody w Polsce, Niemczech i Austrii. Okazało się, że domy wzniesione z betonu komórkowego nawet po długim pobycie pod wodą szybko odzyskują pierwotny poziom wilgotności.